Terwijl het ene na het andere internetbedrijf over de kop gaat en websites massaal sneuvelen, blijft een harde kern van internetgebruikers actief: de webcammers en webloggers. Webloggers houden een soort digitaal dagboek bij op het internet, webcammers hebben in hun huis een of meerdere camera’s geplaatst die continu beelden opnemen die rechtstreeks op internet te zien zijn. Wat bezielt deze mensen om elke dag hun ziel en zaligheid bloot te geven aan een anoniem miljoenenpubliek?
Met de komst van het internet is het plotseling voor iedereen mogelijk zich te presenteren aan een groot, voornamelijk anoniem, publiek. Deden de meeste internetters dit via een hompage met daarop hoofdzakelijk tekst en grafisch materiaal; met de komst van de webcam kan dit echter ook met beeld en geluid. Voor mensen met een exhibitionistische inslag werkt de prijs van een webcam extra drempelverlagend: voor fl. 150,- /EU 68,- heb je een camera met haarscherp beeld, software is gratis verkrijgbaar via het internet. Nederland telt inmiddels honderden webcams, variërend van erotische, betaalde webcams, tot gratis webcams waarop de meest uiteenlopende mensen de surfende internetter een kijkje in zijn of haar dagelijks leven gunnen. Kenmerkend voor veel sites met webcams en/of weblogs is de hoge mate van meligheid die de computernerd kennelijk eigen is. Zo bestaan er onder meer websites waarop 24 uur per dag een kippenhok is te zien, een kooi met parkieten of een knapperend haardvuur. Gemiddeld aantal bezoekers per dag: 50.
De allereerste webcam verscheen op internet in april 1996. De Amerikaanse Jennifer Ringley plaatste een digitale camera in haar ouderlijk huis en zorgde dat alles wat ze daar deed 24 uur per dag via internet te volgen was. Te zien was hoe de toen 20-jarige Jenni ruzie had met haar vriendje, zich opmaakte voor haar spiegel, hoe ze intieme gesprekken had met haar vriendinnen maar vooral ook hoe Jenni achter haar computer zat of verveeld voor de tv hing. Op de site plaatste ze zelfgemaakte gedichtjes en verhalen, foto’s van feestjes, avondjes uit, foto’s van haar ouders, huisdieren en klasgenoten. De site was een daverend succes en de media stortten zich massaal op het fenomeen Jennicam. Kranten schreven lange artikels, in talkshows op televisie kwamen psychologen aan het woord om een mogelijke verklaring te geven voor enerzijds de reden waarom iemand zich 24 uur per dag laat begluren, en anderzijds waarom duizenden mensen kennelijk de hele dag zitten te loeren naar een niet bijster aantrekkelijk meisje dat niets bijzonders aan het doen is. De beweegredenen van Jenni zelf zijn te vinden op haar website: ‘I keep JenniCam alive not because I want to be watched, but because I simply don’t mind being watched.’ Wat de duizenden bezoekers per dag beweegt is onduidelijk, feit is dat het een spel is tussen voyeur en exhibitionist(e).
De bekendste Nederlandse webcam is van het Amsterdamse stel Corry (27) en Rickert (29) –hun achternaam maken ze niet bekend. In maart 1998 plaatsten zij een webcam in hun huis die vervolgens non-stop beelden doorstuurde naar het internet. En ook hier bleek een gat in de markt te zijn gevonden: de site werd zo vaak bezocht dat de apparatuur van webhost A2000 (bedrijf dat de apparatuur beheert waar een site op draait) plat kwam te liggen. Inmiddels verhuisd naar een ander bedrijf dat wel 3000 bezoekers per dag aankan, zijn Corrie en Rickert een begrip in internetkringen. Ze hebben verschillende redenen voor het hebben van een webcam. Allereerst willen ze zich bekendmaken aan mensen die gebruik maken van het internet, de zgn. internetcommunity. Deze gedachte stamt uit de begintijd van het internet waarin het wereldwijde web bestond uit een handjevol computernerds die op zo’n inventief mogelijke manier contact met elkaar trachtte te onderhouden. Tweede reden is simpelweg bekendheid, of zoals Corrie het noemt: ’15 mb’s of fame’, en indirect: geld. Zowel Corrie als Rickert is namelijk werkzaam in de internetindustrie. Rickert als webdesigner met een eigen bedrijf en Corrie als webredacteur bij internetbedrijf HCC. In tegenstelling tot veel andere persoonlijke webcams –en dan niet de erotische webcams meegeteld- is hier dus in beperkte mate sprake van een commercieel motief om jezelf 24 uur per dag etaleren op internet. Alhoewel een hoge dosis exhibitionisme ook hier een grote rol speelt getuige het enorme archief vol foto’s van een half ontkleedde, net-niet blote Corrie.
Een andere categorie internetters zijn de zgn. webloggers. Webloggers hebben een eigen website waar ze dagelijks bijhouden wat ze zoal doen en wat hen bezig houdt.
De bekendste Nederlandse weblogger is ongetwijfeld Wim de Bie. Inderdaad, die van Van Kooten. Op zijn site vind je elke dag een gedachte, een mening over een actueel onderwerp of zomaar een link naar een interessant artikel op het internet. Een greep uit logs van de laatste paar dagen: ‘25.11.01 Zo zit dat – Schrijven is woorden vervangen door betere’, ‘24.11.01, Verbeeldingsvervuiling –Harry Potter, een niet-bestaande figuur uit de verbeelding, heeft in de werkelijkheid miljoenen kilo’s plastic rotzooi achtergelaten’, ‘23.11.01, Nieuwe grootmacht –Over drie jaar: Chinezen op de maan!’
Wat de motieven van Wim de Bie zijn blijft vooralsnog onduidelijk; op een e-mailtje wordt helaas niet gereageerd.
Wie wel reageert is weblogger Egbert Botterman, 29 jaar en computerprogrammeur van beroep. Zijn site http://www.badmuts.com wordt bezocht door gemiddeld 30 voornamelijk vaste bezoekers die in tegenstelling tot de site van Wim de Bie, zelf een reactie kunnen toevoegen aan de site. Botterman erkent dat het hier een –volgens eigen zeggen- ‘volstrekt nutteloze tijdsbesteding’ betreft. “Het is meer amusement voor vrienden en collega’s” zegt hij. “Het onderhouden van de site heeft weinig invloed op mijn dagelijks leven, ik log ook niet elke dag.” Er is volgens Botterman een groot verschil tussen webcammers –hij noemt ze lifeloggers– en webloggers: “Lifeloggers kiezen zichzelf als onderwerp, de weblogger daarentegen haalt zijn onderwerpen voornamelijk van het internet.”
Volgens Botterman zijn de hedendaagse webloggers te vergelijken met de sprekers die vroeger op een zeepkist in het park hun mening verkondigden. De zeepkist van tegenwoordig is echter elektronisch en de spreker kan niet slechts een klein groepje luisteraars in een park bereiken, maar miljoenen onbekende mensen uit alle landen van de wereld.
Webcams:
www.camathome.nl
www.jennicam.org
http://www.bewonder.nu/deparkieten/
http://members.home.nl/kippen/KippenWebcam.html
Weblogs:
http://www.badmuts.com/
http://wimdebie.blogspot.com/
http://www.mijnkopthee.nl/?style=no
