Van 1662 tot 1876 bevond zich midden in het IJ een hotel op palen: de Nieuwe Stadsherberg. De herberg stond op de plek van het huidige Stationsplein. Momenteel wordt hier gewerkt aan de ondergrondse fietsenstalling van De Entree.
20 december 1984: toenmalig burgemeester Van Thijn wordt belaagd door krakers in de Staatsliedenbuurt (foto: Hollandse Hoogte).
Het is 20 december 1984, half 10 ’s ochtends. Zonder politiebegeleiding en slechts vergezeld door 2 stadhuismedewerkers begeeft burgemeester Van Thijn zich naar de Van Hallstraat. Op werkbezoek in de buurt. Een groepje journalisten en een paar cameraploegen in zijn kielzog. Het is koud, guur weer. Zodra hij de Joan Melchior Kemperstraat inloopt, stormt plotseling een groep van 200 krakers op hem af.
In de jaren ’70 moet een groot deel van de oude Nieuwmarktbuurt wijken voor de aanleg van de metro. Dat gaat niet zonder slag of stoot. Na jarenlange protestacties komt het in het voorjaar van 1975 tot een definitieve geweldsuitbarsting. Er vallen tientallen gewonden bij gevechten tussen actievoerders en politieagenten. Het hele land verkeert in shock. De komst van de metro verandert de stad in vele opzichten.
Op 21 november 1981 kwamen ruim 400.000 mensen bij elkaar op het Museumplein om te demonstreren tegen de plaatsing van Amerikaanse kruisraketten. De vredesdemonstratie gaat de boeken in als het evenement waarbij de grootste mensenmassa ooit in Amsterdam bijeen was.
Dat het leven in de oude Jordaan hard en armoedig was, is bekend. Maar het leven in de Jodenbuurt achter het Waterlooplein was minstens zo hard. Zo bestond de Rode Leeuwengang aan de Valkenburgerstraat uit een verzameling krotten waar 300 personen woonden in 39 1-kamerwoningen. ‘In de Rode Leeuwengang is altijd ruzie. Er ligt altijd een kind op sterven. Minstens eenmaal per week komt de wagen van de gemeente iemand weghalen, die aan een besmettelijke ziekte lijdt.’