Auteur: Frank van Vuuren

Ouders van basisschool Het Winterkoninkje in Oud-West zagen hem vaak lopen als ze hun kinderen ’s middags van die school ophaalden: Maarten van Roozendaal. Bruine leren jas, spijkerbroek slobberend langs lange, dunne benen, ongeschoren gezicht, sigaret hangend in een mondhoek. De vorig jaar overleden alom gelauwerde chansonnier Van Roozendaal woonde vlak naast Het Winterkoninkje, aan de Tweede Kostverlorenkade. Daar in het schuurtje in zijn tuin stond een piano en schreef hij zijn liedjes.

Lees “Het werkschuurtje van Maarten van Roozendaal in Oud-West” verder

‘De klieren in de hals waren pijnlijk als men ze aanraakte en het leek, of hij zijn hoofd zover mogelijk van zijn lichaam af probeerde te houden. Brokstukken van woorden kwamen uit diens mond vol schimmelbeslag zetten. Met groenige tint, verdroogde lippen en gezwollen oogleden, onregelmatig ademend, de ledematen van het lichaam afgespreid door de gezwellen, lag hij zo diep weg in zijn bed alsof hij het wel over zich heen had willen trekken, alsof iets uit het binnenste der aarde hem onophoudelijk riep, hij stikte onder een onzichtbare last.’ (De Pest, Albert Camus)

Lees “Een horrorfilm van eeuwen geleden: het Pesthuis op het WG-terrein” verder

De Bosboom Toussaintstraat is een statige straat in de Helmersbuurt. Niets herinnert er meer aan dat hier op nummer 3 een in haar tijd wereldberoemde en beruchte vrouw kantoor hield, waarbij de straat regelmatig vol stond met bewonderaars en journalisten. Greet Hofmans, verantwoordelijk voor één van de ernstigste crises in ons koningshuis die Nederland ooit gekend heeft. Toenmalig koningin Juliana bleek midden jaren ’50 al bijna 10 jaar innig contact te hebben met deze eenvoudige, ongeletterde gebedsgenezeres die dacht dat God via haar sprak. De vrouw beïnvloedde zowel Juliana’s koningschap als het huwelijk tussen haar en prins Bernhard. Zij wist Juliana te overtuigen van een samenzwering die Bernhard zou hebben opgezet om haar van de troon te stoten en een scheiding leek onvermijdelijk.

Lees “Op spreekuur bij gebedsgenezeres Greet Hofmans in de Bosboom Toussaintstraat” verder

Halverwege jaren ’90 verscheen in het nieuwjaarsnummer van weekblad Nieuwe Revu een reeks interviews met personen waarvoor het komende nieuwe jaar een ommekeer zou betekenen. Eén van die personen was de toen nog relatief onbekende schrijver-journalist Martin Bril. Bij het artikel stond een grote zwartwitfoto van Bril die een sigaretje rookt, enigszins verwilderd en zwarte kringen onder zijn ogen. In het interview deed Bril een bekentenis: hij was al jaren verslaafd aan drank en drugs en zou daar in het komende jaar mee stoppen.

Lees “Martin Bril uit de Helmersbuurt” verder