Deze tekening van Lamberts is volgens het Stadsarchief rond 1816 gemaakt. Het galgenveld bestond toen al niet meer. Lamberts zal dit dus uit zijn herinnering hebben getekend. In 1795 was hij 19. De kans is groot dat hij toen al meerdere malen een uitje naar Noord had gemaakt om onder het genot van een versnapering – let op het koek en zopiekraampje op het ijs, met terras – de ontbindende lijken van het galgenveld te bekijken.
In het Stadsarchief is van 1 april tot en met 31 juli een tentoonstelling te zien van het werk van tekenaar Gerrit Lamberts (1776-1850). Lamberts is vooral bekend van pittoreske straattafereeltjes, maar hij had ook oog voor de duistere kant van de stad. Dat wordt soms pas duidelijk als je het verhaal achter de tekening hoort.
100 jaar geleden misschien nog wel drukker en onoverzichtelijker dan nu: het Muntplein in 1922 gezien in de richting van het Rokin. Rechtsboven het huidige Allard Pierson Museum, toen het hoofdkantoor van de Nederlandsche Bank.
Hoe zag het leven in Amsterdam er 100 jaar geleden uit? We pakken het jaarverslag van de Dienst Onderzoek en Statistiek uit 1922 erbij. Ter vergelijking houden we er de cijfers van vorig jaar naast. Hoe stond het met klimaat, bevolkingssamenstelling en woningbouw?
F. Starik is nog springlevend in de stad. Zo bevinden zich op verschillende straathoeken in de Staatsliedenbuurt, waar Starik woonde, ruim 10 ‘straatborden’ met daarop Starik op de fiets, zijn zoon Boris voorop en de moeder van Boris achterop. Het is een kunstwerk van Starik uit 2000, genaamd ‘De zwaaiende fietser’. De objecten zijn bedoeld als ‘goedhumeurmachine’. Oorspronkelijk was het de bedoeling de bordjes na 10 jaar te verwijderen, maar ze hangen er nog steeds.
In het Stadsarchief is momenteel een tentoonstelling te zien over het leven en het werk van de in 2018 overleden schrijver F. Starik. Samen met onder meer Adriaan Jaeggi, Menno Wigman en Rogi Wieg behoort Starik tot een generatie opmerkelijk vroeg gestorven Amsterdamse schrijvers. Zij maakten allemaal deel uit van de Eenzame Uitvaart, de groep dichters die gedichten verzorgt bij de uitvaart van overledenen zonder nabestaanden.